وقتی بی‌پرده گویی را با راستگویی اشتباه می‌گیریم

راستگویی به معنای بیان حقیقت به قدر کفایت است تا نیاز دیگری به دانستن را فروبنشانیم. افشاگری بیش از حد، دست درازی به حریم دیگری است و غالباً موجب رنج و شرمساری آن شخص می‌شود.

بنابراین، وقتی فرضاً کسی را اخراج می‌کنیم، هم می‌توانیم از لحنی به دور از قضاوت استفاده کنیم: «متاسفانه با هم به نتیجه نرسیدیم»؛ هم می‌توانیم تک به تک گندهایی که زده را به رویش بیاوریم و از حدو حدود راستگویی پا را فراتر گذاشته و به محدوده‌ی بی‌پرده گویی وارد شویم.

کتاب اغواگر، خلق رفتارهای ماندگار – تبدیل شدن به فردی که دوست دارید، مارشال گلدسمیت و مارک رایتر